Vrijdag,
16 november 2007
|
De weerman had mooi weer voorspeld voor
het weekend en nog meer: er lag wat sneeuw in Hoog-België. Als daar maar
geen communautaire rel van komt. Daarom trokken we naar Sourbrodt. Als je
ons verslag van de vorige Hoge Venen-tocht gelezen hebt, weet je dat het
daar rustig en goed vertoeven is. Toen we er om 18 uur arriveerden was er
op de parking geen kat te zien, laat staan een auto of een andere mh. De
grond kraakte gezellig onder onze voeten en er lag wat sneeuw: geen 40 cm
maar we waren vlug kontent.
Google
Maps om de parking te vinden |
|
|
|
|
Zaterdag, 19 november 2007
|
's Morgens worden we om kwart voor acht
wakker gemaakt door het lawaai van de ene jeep na de andere die naast ons
opdraaide. Toch geen jacht vandaag zeker, al kan ik me dat in een
natuurgebied niet voorstellen. Het blijken boomkwekers te zijn, nota bene
van tegen Brugge die haagbeukplanten kwamen verkopen. Na een uurtje waren
we terug alleen..
Aan de parking vertrekken er
drie aangeduide wandelingen. De korstste, aangegeven door een gele kruisje
hadden we nog niet gedaan. Dat leek ons wel iets voor de voormiddag. |
|
|
|
|
|
Om 10 uur gaan we op pad. De ondergrond is hard bevroren en maakt het stappen wel wat
moeilijker. Hier en daar steekt de aarde nog door de dunne laag sneeuw:
maagdelijk wit is iets anders. De lucht is koud en doet de neus lopen. We
komen bijna geen andere wandelaars tegen. We volgen een baan die bij meer
sneeuw gebruikt wordt door de langlaufers. Aan een overdekking, met
kaarten en allerlei waarschuwingen moeten we rechts af. Aan de linkerkant
hebben we nu de venen van Botrange en Barraque Michel.
|
|
|
|
|
DIt is een zone C. Daar mag normaal
niemand in. Op een bepaald moment blijft de hond naar de rand van een
bosje staren en we zien een vijftal reeën wegspurten. Aan een Elzaskruis
rinkelt de gsm en dan steekt er plots, 15 meter voor ons, een vos de weg
over. Onze dag is al goed. Maar waar zijn de verdomde aanduidingen van de
wandeling nu? We lopen de weg helemaal ten einde, zakken door ijs over
plassen tot halfweg de knie. Ik sleur altijd mijn Tomtom mee, al zal die
ons geen oplossing geven, we zien toch ongeveer waar we naartoe moeten.
|
|
|
|
|
|
We komen op een asfaltbaantje, dat er
spiegelglad bijligt. In een houten barak staat een boswachter die ons de
weg wijst. Gewoon de baan een paar kilometers volgen en we komen terug uit
aan ons vertrekpunt. Het blijkt dat we aan dat Elzaskruis rechtsaf hadden
gemoeten en die asfaltweg loopt recht naar het containerpark (dat we vlak
na de start al hadden gezien). Vooral de laatste helft van de wandeling
(duur ongeveer 2 uur) is met de sneeuw zeer mooi. |
|
|
|
|
|
Tegen 13 uur arriveren onze zoon,
schoondochter en kleinzoon. We hadden al besloten om met hen dezelfde
wandeling te maken. Ze hadden de slee meegebracht en vooral het gedeelte
naast het beschermd natuurgebied lag er goed bij om te sleeën. Aan het
Elzaskruis zijn we wel rechts gegaan. We zijn toch nog 2 uur weggeweest.
Toen ze om halfzeven naar huis vertrokken, was het -4°C. |
|
|
|
Zondag, 18 november 2007
|
Om halfdrie wakker geworden toen er een
auto de parking opdraaide. 's Morgens was hij weg. Om half zeven werd ik
wakker van een getik: de gas op. Dat wordt dus fles vervangen. 's Morgens
zijn de takken van de bomen en de struiken prachtig berijpt. Had ik maar
direct foto's genomen, want een uurtje later is het al fel aan het dooien.
In de
voormiddag hebben we de wandeling, aangeduid door een rode rechthoek,
gedaan. Direct aan de parking links en dan naar het gedenkteken van de
verongelukte Engelse vliegtuigbemanning.
|
|
|
|
Op het asfaltbaantje zijn we direct een klein pad links ingestapt. Als je
dat in zuidoostelijk richting blijft volgen, kom je op een bredere baan die
je naar links blijft volgen. Je zit nu terug op "rode" wandeling.
Na anderhalf uur bereiken we terug de parking. Onderweg zien we in de venen
drie reeën wegvluchten. Ik heb geen telelens bij me, maar maak toch een
foto. Na wat zoeken vind je wel twee van hen. De derde vluchtte naar links.
|
|
|
|
|
|
In de namiddag wandelen we met onze dochter, vriend en zijn
moeder nog twee en een half uur. Het laatste uur aan een hoog tempo, omdat
we voor het donker wordt terug willen zijn aan de motorhome.
Ik wil vroeg vertrekken, want er is regen voorspeld. Om kwart voor zeven
zijn we thuis: weinig problemen onderweg. Na een deugddoend bad, vielen we
van vermoeidheid voor de tv in slaap.
|
|
|
|
|
Aantal kilometers afgelegd: 274 |
|
Wil je meer foto's zien, klik dan HIER
|
|